Duurzaamheid en het model van Noriaki Kano

Het KANO-model

Het Kano model van Noriaki Kano (uit 1984) beschrijft drie soorten klantbehoefte:
1) “Moet er zijn”
Dit zijn behoefte waar in ieder geval aan voldaan moet worden om de klant binnen te halen / houden. Dit wordt ook vaak vertaald naar “basis op orde”
2) “Hoe meer hoe beter”
Naast de basis, zijn zaken die een klant over de streep kunnen trekken om tot aankoop over te gaan, hoe meer van zoiets, hoe beter het de klant uitkomt.
3) “Prettige Extra’s”
Dan zijn er nog de fijne extra’s, de zaken waarmee de verwachting van de klant wordt overtroffen. Het is wel goed om je te realiseren dat deze categorie extra’s na enkele jaren tot het verwachtingspatroon van de klant gaat behoren (“moet er zijn”).

Als voorbeeld nemen we een hotel in gedachten:

Het GREEN KANO model
Door een kleine aanpassing aan de begrippen te doen kunnen we dit model goed vertalen naar duurzaamheid principes:
1) “Moet er zijn”
Een duurzame “basis op orde” houdt in dat er wordt voldaan aan regelgeving (gevaarlijke stoffen). Maar ook voor de hand liggende besparingen vallen hier onder.
2) “Hoe meer hoe beter”
Deze categorie is van toepassing op alle besparingen (energie, afval, grondstofgebruik). Dus hoe meer energiebesparing, hoe beter het is voor de bedrijfsvoering.
3) “Prettige Extra’s”
Echte groene extra’s zijn de verrassingen: een jampot die je niet weggooit, maar daarna als beker gebruikt kan worden.

Hoe ziet de tabel er dan bijvoorbeeld uit?

Aan de slag?

Gaat u na het lezen van dit artikel zelf ook met andere ogen naar uw klantwensen kijken? Neem contact op voor een vrijblijvend gesprek. Bel Maarten Nijman: 06 288 48 156